Parus major, powszechnie znany jako bogatka, to ptak wróblowy należący do rodziny sikorek, sikorek i sikorek. Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych i znanych ptaków w Europie, występuje w lasach, ogrodach i parkach. Bogatka ma charakterystyczny wygląd z czarną głową i szyją, białymi policzkami i żółtym brzuchem.
Sikora bogatka to mały ptak o długości około 14 cm i rozpiętości skrzydeł około 25 cm. Samiec i samica mają podobny wygląd, przy czym samiec jest nieco większy. Głowa i szyja bogatki są czarne, a policzki białe. Grzbiet i skrzydła są oliwkowozielone, a spód żółty z czarnym paskiem pośrodku. Dziób jest czarny, a nogi niebiesko-szare.
Bogatki występują w różnych siedliskach, w tym w lasach, parkach i ogrodach. Są ptakami zdolnymi do przystosowania się i mogą przystosować się do życia na obszarach miejskich. Występują również w lasach liściastych i iglastych, a także zaroślach i żywopłotach. Sikory są ptakami niewędrownymi, co oznacza, że przebywają na tym samym obszarze przez cały rok.
Bogatka jest wszystkożercą i żywi się różnymi owadami, nasionami i orzechami. Wiadomo, że są akrobatycznymi karmnikami, zwisającymi do góry nogami z gałęzi, aby dotrzeć do pożywienia. W miesiącach zimowych w dużym stopniu polegają na karmnikach dla ptaków i mogą stać się dość oswojone w pobliżu ludzi.
Sikorki bogatki gniazdują w dziuplach i wykorzystują różne dziury i szczeliny do gniazdowania. Wiadomo, że używają budek lęgowych, a wiele osób umieszcza budki lęgowe w swoich ogrodach, aby przyciągnąć te ptaki. Samica złoży lęg jaj, zwykle od 6 do 10, a zarówno samiec, jak i samica będą je wysiadywać. Po wykluciu pisklęta są karmione przez oboje rodziców, dopóki nie wylęgną się i nie opuszczą gniazda.
Sikora bogatka ma szeroki zasięg i nie jest uważana za gatunek zagrożony. Jednak, podobnie jak wiele ptaków, są one podatne na utratę siedlisk i fragmentację. Ważne jest zapewnienie tym ptakom odpowiednich miejsc lęgowych i źródeł pożywienia, zwłaszcza na obszarach miejskich, gdzie naturalne siedliska mogą być rzadkie.
Podsumowując, bogatka jest ptakiem znanym i uwielbianym w całej Europie. Dzięki charakterystycznemu wyglądowi i akrobatycznym zachowaniom żywieniowym łatwo go zauważyć i zidentyfikować. Sikory to ptaki zdolne do przystosowania się, które mogą rozwijać się w różnych siedliskach i są ważną częścią wielu ekosystemów. Zapewniając odpowiednie miejsca lęgowe i źródła pożywienia, możemy pomóc zapewnić przetrwanie tych charyzmatycznych ptaków dla przyszłych pokoleń.